Het uitzicht op de camping van gisteren was weer fantastisch. Ik keek uit op het grote meer en de jachthaven. Ik sliep vlak naast de caravan van de eigenares, waarvan ik dacht dat ze mij eerst als logé had uitgenodigd. Bleek dat ze; "You sleep near my caravan" en niet "You sleep in my caravan" zei. Mijn antwoord; "We just know each other" bleek een goede ijsbreker te zijn. Het was zeker geen versiertruc. Dames die mijn moeder kunnen zijn staan niet tussen de mogelijkheden.
Na weinig nachtrust door de hitte en een snurkende Fin ,die trouwens al liftend Europa ontdekt en al drie weken onderweg is. Stond ik op en mengde mezelf in het overweldigende fietsverkeer in Konstanz. Het leek wel de E19 aan de ring van Brussel op een vrijdagavond. Het doel van de dag, op een camping nabij Bazel geraken.
De rit van vandaag was uitgerekend rond de 140km. Ik volgde de Rijn en passeerde enkel authentieke steden als 'Stein am Rheim' en 'Schaffhausen'. Een windstille en vlakke etappe was het jammer genoeg niet. Door een foute route bedacht door Komoot moest ik een grote omweg maken. De toer van 140km werd er eentje van 175km. De Komoot app wilde mij langs een autostrade sturen, waardoor het mij toch verstandiger bleek om een ommetje te maken. Misschien daarom dat het berekende eindpunt van de route een kerkhof was en niet de camping bij Bazel?
Niet toevallig wilde ik de camping bij Bazel bereiken. Een oude schoolvriendin en haar lief verblijven een nachtje op de camping om morgen met de auto door te rijden naar het Comomeer, Venetië en Siena. Eigenlijk doen zij de omgekeerde toer van mij, maar dan op een minder vermoeiende manier. Het was echt een blij weerzien en super gezellig. Eline en Thibeau hebben mij getrakteerd en we konden bijbabbelen. Het waren ook de eerste Belgen die ik tegenkwam op deze reis. Een derde Belg verblijft ook op deze camping. Een meubelmaker en opnamestudiohouder uit Brugge, wie zijn vrienden overal verspreid in Europa zitten. Zijn studio is redelijk gekend, er repeteerden enkele bands die op pukkelpop stonden. De bands keren maar wat graag terug naar de studio, al is het om de oma terug te ontmoeten. Die oma woont tegen de opnamestudio en verzorgt de bandleden alsof het haar kleinkinderen zijn.
Door twee langere ritten moet ik nog maar 380km afleggen voor ik de 4000km heb bereikt. Dit terwijl mijn huis nog zeker 700km verwijderd is van Bazel. Hoe ik thuis ga geraken zijn zorgen voor morgen.
Slaapwel!