Gisterenavond bewees ik nog eens dat twee hoofdgerechten bestellen niet meer genant is voor één persoon. Jandorie dat ik honger had, ik heb zelfs de paprika die bij de vis zat opgegeten! Voor ons moeder die flauw gevallen is: ik heb mijn paprika opgegeten.
Vandaag een rit van 137km langs de Rijn, waarmee ik de beoogde 4000km overschreden heb. Ik fietste segmenten van het parcours dat ik op de heenrit heb gefietst. Zo zag ik toch nog een nieuwe omgeving, tussen de wijnvelden. Zelfs de wespen herkende mij nog en hebben mij voor een derde maal geprikt. Dood aan alle wespen en teken! In Zeltweg had ik een tekenbeet die mijn Zwitserse tentbuur vakkundig verwijderd heeft. Veel dieren heb ik onderweg al gezien; Zwanen, roofvogels,.... Door de grote hoeveelheid ooievaars waan ik me soms in Plankendael.
Tijdens de lunch (die trouwens aan de andere kant van de Rijn recht tegenover hét nudisteneiland ligt) sprak ik met een Nederlander die al 50 jaar in Duitsland woont. Dat was zeer zeker te horen aan zijn accent. Hij bracht mij op de hoogte van het moeilijke treinverkeer in een zomers weekend. Ik moest vandaag nog een ticket kopen om er zeker van te zijn dat ik mijn fiets van Koblenz t.e.m. Aken kan meenemen op de trein. Een paar kilometer verderop in het station van Mainz kocht ik het ticket. Ik heb geluk en ongelukken; mijn fiets kan zeker mee van Koblenz tot Keulen, al vertrekt de trein pas om 15.30u. Bij de overstap in Keulen ben ik ook niet zeker of mijn fiets meekan. Er bestaat ook geen app om te kijken of de trein vol zit. Ik ga enorm veel geluk nodig hebben bij de overstap. Anders ga ik het heuvelachtige stuk dat ik wilde bypassen alsnog moeten fietsen. Dat wordt bidden tot alle goden deze avond.
Na 106km had ik mijn 4000ste kilometer bereikt na 28 dagen. Sneller dan ik had verwacht. Lang genieten zat er niet in, nog geen 5km later lag een vrouw bewusteloos op de grond. Een dame die met haar zoon van 14 een fietstocht aan het maken was tot ze onwel werd. Ze was heel zwaar ademig, haar ogen waren gesloten en ze kon niet meer praten. Met het drinkwater van een vrouwelijke Duitse wandelaar en dat van mijzelf koelde we de dame af. Terwijl was haar zoon heel kalm de hulpdiensten aan het bellen. Die is echt heel goed rustig gebleven, chapeau. Het afkoelen hielp en de mevrouw kon haar ogen terug openen tegen dat de ziekenwagen er was. We moesten redelijk lang wachten voor de hulpdiensten er waren, daardoor werd de zoon wat nerveus. Wat troostende woorden hielpen wel. Met de vrouw zal het wel goedkomen, daar ben ik zeker van. Vanaf de ziekenwagen er was ben ik vertrokken en kon ze terug spreken.
Tegen het einde van mijn tocht begon het ook te gieten. Doorweekt arriveerde ik op de camping, een tent opzetten in de regen is ook geen pretje. In de biergarten in Mainz had ik ook mijn laatste cash opgedaan. Aan echt het meest ranzige gerecht ooit, goed eten moet je in Duitsland niet gaan zoeken😆. Ook lachen dat de uitbater van de biergarten zelfbediening van de klant eist. Er was ocharme maar drie man en die droes stond daar vingers te draaien achter de toog. Anyhow ik moest dus cash gaan halen in de gietende regen. Het eerste dorp is 6,8km terug... Achja alles voor een slaapplek en een douche.
Morgen dus een dagje trein en hopen op het beste. Nog maar -31km te gaan en twee dagen tot mijn eigen bedje. Elzestraat here I come!