Ontwaken aan een meer in een bos met aan de overkant een steengroeve. Oprecht de mooiste plaats waar ik ooit wild gekampeerd heb. Met dank aan enkele vriendelijke personen aan de carwash, waar ik mijn fiets gepoetst heb. Met Yannik (uitbater carwash) heb ik nog een gezellige babbel geslagen. Hij vertelde mij dat dit verhaal hem inspireert en hij volgend jaar ook een fietstocht van een week gaat maken. Nooit gedacht dat ik iemand zou inspireren, het maakte mij even sprakeloos.
Een pittige etappe van 120km stond op het programma. Tussen de wijnvelden door moest ik even afstappen, omdat het mij toch te steil en lang was. Normaal zou ik doorbijten en de top proberen halen, maar dat zou niet verstandig zijn. De tocht is nog zo'n 3309km lang. Morgen wacht weer een stevige beklimming op mij en bereik ik de Donau na 64km. Vanaf dan is het een lange tocht richting Wenen, mijn eerste tussenstop.
Onderweg is de rits van mijn kadertas stuk gegaan. Om ervoor te zorgen dat er niets uit mijn tas valt heb ik sjorkoord gebruikt om de kadertas dicht te maken. Een oplossing zoals mijn opa die zou maken😉
Net als gisteren moet ik nog een slaapplaats zoeken. Ik vermoed dat het weer een wild kampeersessie zal worden. Gelukkig heb ik in de Chiro gezeten.